Çocukluğunuzda böyle bir yere geleceğinizi hiç düşünür müydünüz? Yada
çocukluğunuzdaki hayalleriniz nelerdir?
Eren: Benim çocukluk hayalim çok komikti. Ahçı olmaktı. Ama bu çocukluk hayaliydi.
Sonra, ortaokul yıllarına geldiğimizde tabi ki hayalimiz böyle bir grup olmaktı.
Gerçekten ama proje başladığında da bu kadar tepki alacağımızı çok kısa
zamanda buraya geleceğimizi tahmin etmiyorduk.
Hayatınızın filmi?
Eren: Hayatımın filmi. Büyük Umutlar.
Yeni versiyonu mu?
Eren: Evet.
Sizi tanımakla başlayalım...
Eren: 21 yaşındayım. Ortaokul ve liseyi Mimar Sinan Üniversitesi Klasik Bale Bölümü'nde
okudum. Şimdi de Mimar Sinan Üniversitesi Devlet Konservatuvarı Modern Dans
Bölümü'nde öğrenciyim.
Böyle bir vokal grubu kurma fikri nasıl ortaya çıktı?
Eren: Dört-beş yıldır her hafta cuma günü Cemrelere gidiyorduk. Yabancı kız ve erkek gruplarının hayranıydık. Özellikle de Back- street Boys'a bayılıyorduk. Onlarla yatıp kalkıyorduk. Şarkılarını ezberleyip Cemre'nin evinde küçük konserler veriyorduk. O evi seçmemizin nedeni de Cemre'nin annesinin mesleğinin menajerlik olmasıydı. Onun annesinin dikkatini çekmek için elimizden geleni yapıyorduk. "Bize albüm yapın" diye ısrar ediyorduk.
Bale eğitiminden sonra bu tür müzik ile dans etmek zor oldu mu?
Eren: Hayır. Hem klasik hem de modern dans eğitimi almış olmak bizim için avantaj. Bu yüzden R&B yaparken zorlanmıyoruz. Ama bu tarz dansı daha iyi yapabilmek için
koreograflarla çalıştık. Klibe Candaş Baş'la hazırlanmıştık. Şimdiki koreografımız ise Fulya Güney.
Hocalarınız ne diyor bu tip bir albüm yapmanıza? Tepki gösterenler var mı?
Eren: Klasik bölümdeki insanların modern şeylere bakış açıları dar. Klasik balenin dışında pek bir şey yapmamızı istemiyorlar.
Perş. Mayıs 01, 2008 10:45 am
